Όχι. Η αλήθεια είναι ότι τα έχω μπερδέψει λίγο. Όσο ήμουν πιτσιρικάς και δούλευα, κακόμαθα, με την έννοια ότι δούλευα με χαρισματικούς ανθρώπους. Όλο αυτό που έζησα μετά μου έκανε πολύ φθηνό. ¨Εχοντας δουλέψει με τη Μελίνα Μερκούρη, την Ειρήνη Παπά, με μεγαθήρια της ελληνικής μουσικής, μετά αισθανόμουν ότι όσο πήγαινα έπεφτα. Αργότερα ανακάλυψα ότι έχει πέσει γενικά το γούστο, κάνουμε πολλές εκπτώσεις.
Δώστε μου ένα παράδειγμα.
Έκανα δημόσιες σχέσεις σε γραφείο Τύπου στη Μαρινέλλα, έστελνα ένα δελτίο Τύπου και δεν μου το έβαζε καμία εφημερίδα. «Έλα μωρέ, τήν μπουζουξού», μου λέγανε. Τώρα κατεβάζουν τα βρακιά τους στην πρώτη ημιεπώνυμη, άφωνη. Έλεγα σε ένα περιοδικό: «Θα μου κάνετε εξώφυλλο την Ειρήνη Παπά;» Μου απαντούσαν: «Γιατί, τι κάνει;» Τώρα κάνουν εξώφυλλο, επειδή μία άλλαξε το χρώμα των μαλλιών της.
Ποιος φταίει για όλο αυτό;
Οι δημοσιογράφοι, οι εκδότες, οι καναλάρχες και η πτώση της αισθητικής και της μόρφωσης. Σε όλα τα Μέσα έχουν καταληφθεί οι θέσεις από αμόρφωτους, ημιατάλαντους και χιλιάδες άλλα κοσμητικά επίθετα, που… ας μην τα πω τώρα και δημιουργήσω πάλι… Όλες οι βίζιτες έχουν πάρει εκπομπές και κάνουν τώρα τις μανούλες, οι οποίες στο παρελθόν ήταν εξώλης και προώλης, για να μην χρησιμοποιήσω άλλη έκφραση. Αυτές διαμορφώνουν την αισθητική του σύγχρονου ανθρώπου.
