Ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα.
Σε μία κυριολεκτικά συγκλονιστική συνέντευξη, σε γνωστό εβδομαδιαίο περιοδικό η Κατερίνα Καραβάτου μιλάει για τα προσωπικά και τα επαγγελματικά της και η κουβέντα μοιραία οδηγείται στις δύο αποβολές που της στοίχισαν.
Η γνωστή παρουσιάστρια περιγράφει το συνάισθημα της απώλειας κι αισθάνεται ευγνώμων που στη ζωή της έχει την Αέλια.
Πριν φέρεις στον κόσμο την Αέλια, είχες δύο αποτυχημένες εγκυμοσύνες. Πώς το αντιμετώπισες;
«Ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ. Η μία εγκυμοσύνη μάλιστα ήταν προχωρημένη. Όταν έχεις ακούσει την καρδιά του μωρού που κυοφορείς και σε μία από τις επόμενες εξετάσεις δεν ακούς πια την καρδούλα που χτυπούσε μέσα σου, είναι πολύ ισχυρό το σοκ. Ήταν πολύ επώδυνη και η επέμβαση που έπρεπε να κάνω μετά. Γενικά ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, γιατί έιχα μπει στη διαδικασία της σκέψης, ότι θα γεννηθεί το παιδάκι μου, Δεν είχα προηγούμενη εμπειρία, αυτή ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Σ΄αυτήν την περίπτωση, πάντα σκέφτεσαι «και αν δεν τα καταφέρω»;
Φοβόσουν ότι ίσως να μη γινόσουν μητέρα;
«Πριν γνωρίσω τον Κρατερό, θεωρούσα ότι δεν θα αποκτήσω ποτέ παιδί. Έλεγα ότι υπάρχουν άνθρωποι που στη ζωή τους δεν γίνονται γονείς». Όταν βρεθήκαμε με τον Κρατερό, καταλάβαμε ότι θέλαμε πολύ, να τολμήσουμε, αυτό το βήμα και μάλιστσα γρήγορα,-όπως κι έγινε (…).
Όσο για το στρες την περίοδο της εγκυμοσύνης είπε:
«…Εγώ έχω ψυχοσωματικά. Αυτή η ιστορία, είχε να κάνει κυρίως με τις ορμόνες μου, Ακολουθούσα μια θεραπεία αγωγής επί μήνες. Όμως, δεν έχασα το κουράγιο μου. Είπα «θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε» Αν τα πράγματα δεν έρχονταν φυσιολογικά, ενδεχομένως θα έμπαινα στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης».
Σε μία κυριολεκτικά συγκλονιστική συνέντευξη, σε γνωστό εβδομαδιαίο περιοδικό η Κατερίνα Καραβάτου μιλάει για τα προσωπικά και τα επαγγελματικά της και η κουβέντα μοιραία οδηγείται στις δύο αποβολές που της στοίχισαν.
Η γνωστή παρουσιάστρια περιγράφει το συνάισθημα της απώλειας κι αισθάνεται ευγνώμων που στη ζωή της έχει την Αέλια.
Πριν φέρεις στον κόσμο την Αέλια, είχες δύο αποτυχημένες εγκυμοσύνες. Πώς το αντιμετώπισες;
«Ήταν ένα πολύ μεγάλο σοκ. Η μία εγκυμοσύνη μάλιστα ήταν προχωρημένη. Όταν έχεις ακούσει την καρδιά του μωρού που κυοφορείς και σε μία από τις επόμενες εξετάσεις δεν ακούς πια την καρδούλα που χτυπούσε μέσα σου, είναι πολύ ισχυρό το σοκ. Ήταν πολύ επώδυνη και η επέμβαση που έπρεπε να κάνω μετά. Γενικά ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος, γιατί έιχα μπει στη διαδικασία της σκέψης, ότι θα γεννηθεί το παιδάκι μου, Δεν είχα προηγούμενη εμπειρία, αυτή ήταν η πρώτη μου εγκυμοσύνη. Σ΄αυτήν την περίπτωση, πάντα σκέφτεσαι «και αν δεν τα καταφέρω»;
Φοβόσουν ότι ίσως να μη γινόσουν μητέρα;
«Πριν γνωρίσω τον Κρατερό, θεωρούσα ότι δεν θα αποκτήσω ποτέ παιδί. Έλεγα ότι υπάρχουν άνθρωποι που στη ζωή τους δεν γίνονται γονείς». Όταν βρεθήκαμε με τον Κρατερό, καταλάβαμε ότι θέλαμε πολύ, να τολμήσουμε, αυτό το βήμα και μάλιστσα γρήγορα,-όπως κι έγινε (…).
Όσο για το στρες την περίοδο της εγκυμοσύνης είπε:
«…Εγώ έχω ψυχοσωματικά. Αυτή η ιστορία, είχε να κάνει κυρίως με τις ορμόνες μου, Ακολουθούσα μια θεραπεία αγωγής επί μήνες. Όμως, δεν έχασα το κουράγιο μου. Είπα «θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε» Αν τα πράγματα δεν έρχονταν φυσιολογικά, ενδεχομένως θα έμπαινα στη διαδικασία εξωσωματικής γονιμοποίησης».